W dniu 13 listopada br., na zaproszenie CKPiDE, grupa członków Polskiego Stowarzyszenia im. J. Lublińskiego z Nowogrodu Wołyńskiego oraz Studenckiego Klubu Polskiego z Żytomierza wyruszyła na 8. Przegląd Najnowszych Filmów Polskich pod Wysokim Zamkiem.

Większość uczestników wyjazdu po raz pierwszy miała okazję odwiedzić Iwano-Frnakiwsk, poznać jego bogatą i ciekawą historię oraz obejrzeć polskie filmy na wielkim ekranie.

Dzięki gościnności członków Centrum Kultury Polskiej i Dialogu Europejskiego w Iwano-Frankiwsku, m.in. dzięki Pani Danucie, dowiedzieliśmy się o działalności, strukturze Centrum oraz dzięki najstarszej wolontariuszce Pani Władysławie, poznaliśmy polską historię tego miasta. Po wycieczce po mieście, w ramach tegorocznego przeglądu filmowego, wzięliśmy udział w prezentacji filmów Kuriera Galicyjskiego z udziałem redaktora naczelnego „Kuriera Galicyjskiego” Mirosława Rowickieg, wyświetlono dwie produkcje: „Pokucka Troja” oraz Nikt im iść nie kazał”. Następnie ruszyliśmy do kina „Lumier” na pokaz filmu pt. „Całe szczęście”.

W drodze powrotnej, zdecydowaliśmy zwiedzić miejscowość Podhajce (obwód tarnopolski). Zainteresowała nas ta miejscowość tym, że jej właścicielem był Stanisław Potocki przydomek Rewera (1589-1667), polski hetman koronny. Na cześć Stanisława Potockiego, jego syn, późniejszy hetman polny koronny Andrzej Potocki, nazwał założone w 1662 roku na Pokuciu miasto Stanisławów (obecny Iwano-Frankiwsk). Tu w Podhajcach znajduje się zabytkowy gotycko-renesansowy rzymskokatolicki Kościół Trójcy Świętej. Według informacji pozyskanej od naszego przewodnika, mieszkańca tej miejscowości Pana Romana Dziadykiewicza, kościół został wybudowany w 1410 roku.

W latach 1620-1621 kościół został całkowicie zniszczony przez najazdy turecko-tatarskie. W tym kościele, w 1635 roku, została pochowana fundatorka Zofia Golska-Zamiechowa (wówczas Tyszkiewiczowa). A w 1643 roku do prezbiterium świątyni dostawiono wieloboczną kaplicę grobową, w której pochowany został kolejny po Tyszkiewiczowej właściciel Podhajców, Stanisław Rewera-Potocki. Obecnie nie ma dostępu do tych grobowców. Część kościoła jest zawalona i jest w bardzo złym stanie.

Po II wojny światowej, kościół stopniowo popadł w ruinę. Od 1946 budynek kościoła został zamieniony w magazyn różnych materiałów. W latach 70. planowano wysadzenie go w powietrze, co ostatecznie nie doszło do skutku. W latach 80. został podpalony, w wyniku czego zawaliło się całe sklepienie i wieża. Wspólnota parafialna została zarejestrowana w 1991 i od tego czasu starała się o zwrot świątyni. Nastąpiło to latem 2006 roku. W tym samym roku rozpoczęto remont. Renowacja kościoła była możliwa dzięki dofinansowaniu ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Zaadaptowano zakrystię na tymczasową kaplicę. W 2009 roku zabezpieczona i przystosowana do użytku liturgicznego została jedynie kaplica grobowa Rewery Potockiego, gdzie wierni mogą modlić się. Nasz przewodniczący, Pan Roman, dziękował nam za zainteresowanie tą świątynią i bardzo cieszył się, że przyjechaliśmy.

Dziękujemy serdecznie Dyrektorowi Centrum Pani Marii Osidacz za zaproszenie i za gościnę grupy z Nowogrodu-Wołyńskiego i Żytomierza. Dziękujemy za dofinansowanie tego wyjazdu przez Fundację „Pomoc Polakom na Wschodzie”.

Aktualności —>

Comments

Your name:

Text:

Enter the sum of numbers from a picture